ประวัติความเป็นมาของพลาสเตอร์ยา: หนึ่งศตวรรษแห่งนวัตกรรมการปฐมพยาบาล

คุณน่าจะมีพลาสเตอร์ยาติดแผลอยู่ในชุดปฐมพยาบาลที่บ้าน พลาสเตอร์ยาติดแผลเป็นแผ่นกาวขนาดเล็กที่ช่วยปกปิดรอยแผลและรอยขีดข่วนเพื่อให้แผลหายเร็วขึ้น พลาสเตอร์ยาติดแผลมีประโยชน์มากเพราะช่วยป้องกันบาดแผลจากสิ่งสกปรกและเชื้อโรค การประดิษฐ์พลาสเตอร์ยาติดแผลเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดแถบกาวในอนาคตได้อย่างไร มาดูกัน!

พลาสเตอร์ยาถูกสร้างขึ้นมาได้อย่างไร

เอิร์ล ดิกสัน ชายคนหนึ่งที่ทำงานที่บริษัทจอห์นสันแอนด์จอห์นสัน ในปี 1920 ผู้ซื้อผ้าฝ้ายได้ซื้อผ้าให้กับบริษัท ภรรยาของเขาซึ่งมักจะเผลอทำบาดแผลขณะทำอาหาร ต้องการวิธีปิดแผลที่รวดเร็วและง่ายดาย เอิร์ลจึงตัดสินใจทำบางอย่างเพื่อแก้ไขเรื่องนี้... นั่นเองที่ทำให้เขาเกิดความคิดที่จะทำผ้าพันแผลขนาดเล็กที่ติดบนผิวหนังได้ง่าย เขาทำได้โดยการประดิษฐ์สิ่งที่ต่อมากลายเป็นพลาสเตอร์ยาตัวแรกที่ทำจากเทปผ่าตัดและผ้าก็อซ นับเป็นนวัตกรรมใหม่ในการรักษาบาดแผลที่ยอดเยี่ยม!

พลาสเตอร์ยาเริ่มเป็นที่นิยมได้อย่างไร

โรงพยาบาล - ในตอนแรก แพทย์และพยาบาลเท่านั้นที่ใช้พลาสเตอร์ยาในโรงพยาบาล ซึ่งไม่ใช่ว่าทุกคนจะใช้ที่บ้านได้ Johnson & Johnson มีแนวคิดอื่น พวกเขาคิดว่าสิ่งของเหล่านี้มีขอบเขตกว้างกว่าที่แพทย์เท่านั้นที่สามารถใช้สิ่งของเหล่านี้ได้ พวกเขาตระหนักว่าโรงพยาบาลสามารถใช้พลาสเตอร์ยาเพื่อซื้อได้ และในปี 1921 ก็ได้ตัดสินใจเลือกใช้พลาสเตอร์ยาที่ทุกคนสามารถใช้พลาสเตอร์ยาได้ พลาสเตอร์ยา 0.60 แผ่นมีราคาเพียง 100 ดอลลาร์ ซึ่งถือว่าคุ้มค่ามาก! ผู้คนต่างชื่นชอบพลาสเตอร์ยาทันที! ในช่วงทศวรรษปี 1930 พลาสเตอร์ยาได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางจนพบเห็นได้ในชุดปฐมพยาบาลที่บ้านทั่วสหรัฐอเมริกา

วิวัฒนาการของพลาสเตอร์ปิดแผล

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา พลาสเตอร์ยาได้พัฒนามาเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของเรามากขึ้น ผ้าก็อซและเทป: พลาสเตอร์ยาแบบแรก ด้วยความสำเร็จดังกล่าว บริษัทจึงผลิตพลาสเตอร์ยาแบบแบรนด์แรกโดยใช้เพียงเทปและผ้าก็อซ (ซึ่งไม่ใช่พลาสเตอร์ยาที่ดีนัก แต่คุณต้องเริ่มจากที่ไหนสักแห่ง) จากนั้น บริษัทจึงเริ่มใช้พลาสติกในรูปแบบวัสดุเพื่อเสริมพลาสเตอร์ยาให้แข็งแรงและใช้งานได้ยาวนาน นอกจากนี้ บริษัทยังได้เริ่มผลิตพลาสเตอร์ยาในขนาดและรูปร่างต่างๆ เพื่อให้ผู้คนสามารถเลือกแบบที่เหมาะกับบาดแผลและรอยขีดข่วนของตนเองได้

พลาสเตอร์ยาปิดแผลได้รับการพัฒนาให้ดีขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1950 พวกเขาใช้กาวติดพลาสเตอร์ยาทั้งแผ่นเพื่อให้ติดแน่นขึ้นและไม่หลุดออก พวกเขาขยายแบรนด์ในปี 1978 โดยเพิ่มแผ่นรองพลาสเตอร์ยาเฉพาะเข้าไปตรงกลาง ซึ่งจะไม่เกาะติดแผลเหมือนกาว ดังนั้นเมื่อถึงเวลาต้องดึงพลาสเตอร์ยาออก ความเจ็บปวดก็จะน้อยลง ในที่สุดในปี 2005 พวกเขาก็ได้พัฒนาพลาสเตอร์ยากันน้ำให้สมบูรณ์แบบ ซึ่งหมายความว่าคุณสามารถสวมพลาสเตอร์ยาแล้วอาบน้ำหรือว่ายน้ำได้โดยไม่ต้องกังวลว่าจะหลุดออก นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยอดเยี่ยมมาก!

ผลิตภัณฑ์พลาสเตอร์ปิดแผลอื่นๆ

นอกจากพลาสเตอร์ปิดแผลแบบธรรมดาทั่วไปแล้ว Band-Aid ยังเป็นเจ้าแรกที่คิดค้นผลิตภัณฑ์ปฐมพยาบาลประเภทอื่นๆ อีกมากมาย พวกเขาคิดค้นพลาสเตอร์ปิดแผลสำหรับแผลพุพอง บาดแผล และแผลไหม้โดยเฉพาะ นอกจากนี้ยังมีผลิตภัณฑ์ดีๆ อื่นๆ เช่น ผ้าก๊อซ ยาทาแผล และครีมทาแผล เพื่อช่วยสมานแผล จริงๆ แล้ว มีพลาสเตอร์ปิดแผลที่นำตัวละครซูเปอร์ฮีโร่และดิสนีย์มารวมไว้ในการออกแบบ ซึ่งทำให้แม้แต่เด็กๆ ก็อยากใช้มัน เด็กๆ ชอบพลาสเตอร์ปิดแผลที่มีตัวละครโปรดของพวกเขา ดังนั้น ให้ลูกของคุณใช้พลาสเตอร์ปิดแผลที่มีตัวละคร

การเปลี่ยนแปลงการปฐมพยาบาล

พลาสเตอร์ปิดแผลช่วยให้ผู้คนรักษาบาดแผลได้ง่ายขึ้นมาก พลาสเตอร์ปิดแผลใช้งานง่ายมาก และก่อนที่พลาสเตอร์จะออกมา ไม่มีใครอยากได้แผ่นแปะก๊วยขนาดใหญ่มาแตะแผลเลย ซึ่งทำให้ผู้คนเคลื่อนไหวได้จำกัด พลาสเตอร์ปิดแผลช่วยให้ผู้คนปิดแผลและรอยขีดข่วนได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งหมายความว่าพวกเขาสามารถดำเนินกิจกรรมประจำวันตามปกติได้โดยไม่ต้องกังวลว่าพลาสเตอร์จะหลุดออก นับเป็นก้าวสำคัญในการดูแลร่างกาย!

สุดท้ายนี้ พลาสเตอร์ปิดแผลมีความสำคัญมายาวนานกว่า 100 ปีแล้ว แนวคิดง่ายๆ ของพลาสเตอร์ปิดแผลขนาดเล็กนี้ได้ปฏิวัติการดูแลแผลไปตลอดกาล พลาสเตอร์ปิดแผลเป็นยาอัศจรรย์ที่ช่วยให้เราหายจากแผลได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย พลาสเตอร์ปิดแผลเป็นส่วนหนึ่งของชุดปฐมพยาบาลเกือบทั้งหมด และยังคงมีรูปลักษณ์ที่ทันสมัยอยู่เสมอ ดังนั้น ฉันจึงคาดว่าจะได้เห็นพลาสเตอร์ปิดแผลอยู่ต่อไปอีกนาน!